Kortrijk Art Weekend

Loading…

Nu te zien

Wordt verwacht

Locaties

Publieke ruimte

Kortrijk Art Weekend
26.-27.Okt.24 26.-27.
Oktober.2024

Kunst in de publieke ruimte

Website

Over (NL)

Kunst in de publieke ruimte is een essentieel onderdeel van het historische en hedendaagse cultureel erfgoed en geheugen van de stad. Ze is niet alleen vanuit historisch standpunt van belang, maar biedt ook kansen om actuele en hedendaagse sporen na te laten. Ze maakt van Kortrijk één grote culturele site, zowel laagdrempelig als kwalitatief. Een meerwaarde voor inwoners en bezoekers. Via kwalitatieve kunstintegraties in de publieke ruimte in Groot Kortrijk, op een laagdrempelige, actuele en dynamische manier met lokale en internationale kunstenaars, kunst toegankelijk maken voor een groot publiek en meebouwen aan de identiteit, leefbaarheid en de uitstraling van de stad.

De collectie in de publieke ruimte bestaat uit een 130-tal kunstwerken waaronder sculpturen, beelden, gedenkplaten, monumenten en oorlogsmonumenten, borstbeelden en heiligenbeelden, reliëfs en mozaïeken, muurschilderijen en geïntegreerde kunstwerken. Ze staan verspreid over Kortrijk en deelgemeenten Heule, Marke, Aalbeke, Bellegem, Rollegem, Kooigem en Bissegem. De kunstwerken zijn zeer divers van samenstelling en materiaalsoort nl. brons, koper of metaal, hout, steen of marmer, kunststof, glas, …

About (EN)

Art in public space is an essential part of the city’s historical and contemporary cultural heritage and memory. It is not only important from a historical point of view, but also offers opportunities to leave current and contemporary traces. She turns Kortrijk into one large cultural site, both accessible and of high quality. An added value for residents and visitors. Through qualitative art integrations in the public space in Greater Kortrijk, in an accessible, current and dynamic way with local and international artists, we make art accessible to a large audience and help build the identity, quality of life and the appearance of the city.

The collection in public space consists of approximately 130 works of art, including sculptures, statues, memorial plaques, monuments and war memorials, busts and statues of saints, reliefs and mosaics, wall paintings and integrated works of art. They are spread across Kortrijk and the sub-municipalities of Heule, Marke, Aalbeke, Bellegem, Rollegem, Kooigem and Bissegem. The works of art are very diverse in composition and material type, namely bronze, copper or metal, wood, stone or marble, plastic, glass, etc.

1

Sing Sing

Over het kunstwerk (NL)

Sing Sing is een sculptuur in de vorm van een metalen hek, dat nergens naartoe lijkt te leiden of niets begrenst. Het hek werd zo vervaardigd dat, wanneer je met een stok of staaf tegen de verschillende spijlen van het hek tikt, de melodie van Altijd is Kortjakje ziek te horen is. De lengte van de verschillende spijlen zorgen voor een variatie in toonhoogte. De afstand tussen de verschillende spijlen zorgt voor het ritme.

Het werk is van kunstenaar Frederik Van Simaey en werd in 2018 aangekocht door Stad Kortrijk na de Triënnale Play. Het bekende lied verwijst naar de zorgeloze kindertijd van Van Simaey. Altijd is Kortjakje ziek is een kinderlied dat teruggaat op een bekend volkslied uit de achttiende eeuw. Het werk is een uitnodiging aan de bezoekers om zich te laten onderdompelen in deze nostalgie naar hun kinderjaren. Frederik Van Simaey (°1979, Kortrijk) duwt ons met de neus op dingen waaraan we voorbij dreigen gaan. Hij gebruikt schijnbaar waardeloze voorwerpen en transformeert deze aan de hand van minimale ingrepen tot een soort poëtische en artistieke raadsels. Zo creëert hij een spanning tussen concept, werkelijkheid en verwachting. Hij stelt zich hierbij vragen over de noodzaak van het creëren.

About the artwork (EN)

Sing Sing is a sculpture in the shape of a metal fence that seems to lead nowhere or delimit nothing. The fence was made in such a way that when you tap the various bars of the fence with a stick or rod, the melody of Always is Kortjakje sick can be heard. The length of the different bars ensures a variation in pitch. The distance between the different bars creates the rhythm.

The work is by artist Frederik Van Simaey and was purchased by the City of Kortrijk in 2018 after the Triennial Play. The well-known song refers to Van Simaey’s carefree childhood. Always Kortjakje is sick is a children’s song that goes back to a well-known folk song from the eighteenth century. The work is an invitation to visitors to immerse themselves in this nostalgia for their childhood. Frederik Van Simaey (°1979, Kortrijk) confronts us with things we are in danger of ignoring. He uses seemingly worthless objects and transforms them with minimal interventions into a kind of poetic and artistic riddles. In this way he creates a tension between concept, reality and expectation. He asks himself questions about the necessity of creating.
2

De Golf

Over het kunstwerk (NL)

Het kunstwerk ‘De Golf’ was het winnend ontwerp uit de wedstrijd ‘Kunstwerk op het Schouwburgplein’ die in 1996 gelanceerd werd door Stad Kortrijk. De fontein van Olivier Strebelle werd gekozen — en in 2003 geïntegreerd op het plein — omwille van het contrast tussen de ronde vormen van het werk en de strakke vormgeving van het plein. De kunstenaar maakte nooit eerder een fontein en het werk is een primeur in zijn oeuvre. Het werk bestaat uit metalen buizen en spuitmonden op een hellend vlak die een golf verbeelden. Het monumentale werk (gewicht 5 ton) heeft slechts één raakpunt met het hellend vlak en de krachtstraal kan per buis geregeld worden. De complexiteit van de beweging is een technische krachttoer. Ondanks het monumentale karakter van het werk is de fontein zeer bewegelijk en transparant door de vormgeving en de gebruikte materialen.

Olivier Strebelle (Brussel, 1927 — 2017) komt uit een artistiek gezin. Zijn beide ouders waren schilders. Op vijftienjarige leeftijd start hij aan het Nationaal Hoger Instituut Ter Kameren Brussel, waar hij keramiek en beeldhouwkunst volgt. In 1949 richt hij, samen met Alechinsky, Reinhoud, Dotremont en Olyff, de ‘Ateliers du Marais’ op in Brussel (het centrum van de Cobra-beweging). Op zijn twintigste is hij al beroemd en oogst ruim erkenning. Al snel wendt Olivier Strebelle zijn artistieke gaven aan om te doceren in scholen over de hele wereld. Heel wat van zijn werken worden permanent tentoongesteld in grote steden in Europa, de Verenigde Staten en Azië.

About the artwork (EN)

The artwork ‘The Golf’ was the winning design from the competition ‘Artwork on the Schouwburgplein’ that was launched in 1996 by the City of Kortrijk. Olivier Strebelle’s fountain was chosen — and integrated into the square in 2003 — because of the contrast between the round shapes of the work and the sleek design of the square. The artist has never made a fountain before and the work is a first in his oeuvre. The work consists of metal tubes and nozzles on an inclined plane that depict a wave. The monumental work (weight 5 tons) has only one point of contact with the inclined plane and the force beam can be controlled per tube. The complexity of the movement is a technical tour de force. Despite the monumental character of the work, the fountain is very mobile and transparent due to the design and the materials used.

Olivier Strebelle (Brussels, 1927 — 2017) comes from an artistic family. Both his parents were painters. At the age of fifteen he started at the National Higher Institute Ter Kameren Brussels, where he studied ceramics and sculpture. In 1949, together with Alechinsky, Recontent, Dotremont and Olyff, he founded the ‘Ateliers du Marais’ in Brussels (the center of the Cobra movement). At the age of twenty he is already famous and has received wide recognition. Olivier Strebelle soon used his artistic gifts to teach in schools around the world. Many of his works are permanently exhibited in major cities in Europe, the United States and Asia.
3

Ballerina

Over het kunstwerk (NL)

Op de Veemarkt staat een beeldengroep bestaande uit twee gekleurde bronzen beelden die levensgrote figuren voorstellen: een mannelijke figuur en een ballerina. De ballerina staat sierlijk op een rode bol, hoog verheven op een paal, de man, in alledaagse kledij, staat op een aantal solide gestapelde betonnen schijven van verschillende formaten. Rustig en gelaten overschouwen ze het plein. De beelden zijn aanwezig maar dringen zich niet op aan de toeschouwer. De kunstenaar besliste bij de plaatsing om geen contact te maken tussen de beelden onderling. Ze staren elk een eigen richting uit. Beweging of expressie is bewust weggelaten ten voordele van een innerlijk psychologisch leven. In het oppervlak van de bronzen beelden vinden we sporen die herinneren aan het werkproces van het beitelen in hout. Het is typisch voor Stephan Balkenhol om het beeldhouwen op zich te laten spreken en niet ondergeschikt te maken aan een boodschap of betekenis.

In opdracht van de stad startte Joost Declercq, cultureel bemiddelaar bij De Nieuwe Opdrachtgevers, samen met Buurtwerk Veemarkt in 2003 een overleg met de bewoners van de Veemarkt in functie van de integratie van een kunstwerk in de publieke ruimte. Na verschillende vergaderingen met het buurtwerk en de bewonerswerkgroep van de Veemarkt, werd gekozen voor de Duitse kunstenaar Stephan Balkenhol. Hij creëerde dit werk specifiek voor de Veemarkt, rekening houdend met de wensen van de buurtbewoners.

Stephan Balkenhol (Fritzlar Duitsland, 1957) studeerde aan de Hochschule für bildende Künste Hamburg bij Ulrich Rückriem. Balkenhol is een klassieke beeldhouwer die met beitel en hamer het hout bewerkt. Maar de kunstenaar experimenteert ook met brons waarin we dezelfde schriftuur vinden zoals op zijn houten beelden. Zijn grofgehakte en kleurig beschilderde houtsculpturen zijn evenwel zijn handelsmerk geworden. Het gebruikte materiaal blijft in zijn werk altijd herkenbaar en ook de verflaag verbergt dit niet. Mannen en vrouwen in gewone doen staan centraal in zijn werk. Balkenhol is een toonaangevende hedendaagse beeldhouwer wiens werk in heel wat musea en op openbare plaatsen te zien is.

About the artwork (EN)

On the Veemarkt there is a group of statues consisting of two colored bronze statues representing life-size figures: a male figure and a ballerina. The ballerina stands gracefully on a red sphere, elevated high on a pole, the man, in everyday clothing, stands on a number of solidly stacked concrete discs of various sizes. They survey the square quietly and resignedly. The images are present but do not impose themselves on the viewer. When placing the images, the artist decided not to make contact between the images. They each stare in their own direction. Movement or expression is consciously omitted in favor of an inner psychological life. In the surface of the bronze statues we find traces that remind us of the working process of chiseling in wood. It is typical of Stephan Balkenhol to let the sculpting speak for itself and not subordinate it to a message or meaning.

On behalf of the city, Joost Declercq, cultural mediator at De Nieuwe Opdrachtgevers, together with Buurtwerk Veemarkt, started a consultation with the residents of the Veemarkt in 2003 regarding the integration of a work of art in the public space. After several meetings with the community work and the residents’ working group of the Veemarkt, the German artist Stephan Balkenhol was chosen. He created this work specifically for the Veemarkt, taking into account the wishes of local residents.

Stephan Balkenhol (Fritzlar Germany, 1957) studied at the Hochschule für bildende Künste Hamburg with Ulrich Rückriem. Balkenhol is a classical sculptor who works the wood with a chisel and hammer. But the artist also experiments with bronze in which we find the same writing as on his wooden statues. However, his roughly chopped and colorfully painted wood sculptures have become his trademark. The material used always remains recognizable in his work and the layer of paint does not hide this. Men and women in ordinary behavior are central to his work. Balkenhol is a leading contemporary sculptor whose work can be seen in many museums and public places.
4

Man

Over het kunstwerk (NL)

Op de Veemarkt staat een beeldengroep bestaande uit twee gekleurde bronzen beelden die levensgrote figuren voorstellen: een mannelijke figuur en een ballerina. De ballerina staat sierlijk op een rode bol, hoog verheven op een paal, de man, in alledaagse kledij, staat op een aantal solide gestapelde betonnen schijven van verschillende formaten. Rustig en gelaten overschouwen ze het plein. De beelden zijn aanwezig maar dringen zich niet op aan de toeschouwer. De kunstenaar besliste bij de plaatsing om geen contact te maken tussen de beelden onderling. Ze staren elk een eigen richting uit. Beweging of expressie is bewust weggelaten ten voordele van een innerlijk psychologisch leven. In het oppervlak van de bronzen beelden vinden we sporen die herinneren aan het werkproces van het beitelen in hout. Het is typisch voor Stephan Balkenhol om het beeldhouwen op zich te laten spreken en niet ondergeschikt te maken aan een boodschap of betekenis.

In opdracht van de stad startte Joost Declercq, cultureel bemiddelaar bij De Nieuwe Opdrachtgevers, samen met Buurtwerk Veemarkt in 2003 een overleg met de bewoners van de Veemarkt in functie van de integratie van een kunstwerk in de publieke ruimte. Na verschillende vergaderingen met het buurtwerk en de bewonerswerkgroep van de Veemarkt, werd gekozen voor de Duitse kunstenaar Stephan Balkenhol. Hij creëerde dit werk specifiek voor de Veemarkt, rekening houdend met de wensen van de buurtbewoners.

Stephan Balkenhol (Fritzlar Duitsland, 1957) studeerde aan de Hochschule für bildende Künste Hamburg bij Ulrich Rückriem. Balkenhol is een klassieke beeldhouwer die met beitel en hamer het hout bewerkt. Maar de kunstenaar experimenteert ook met brons waarin we dezelfde schriftuur vinden zoals op zijn houten beelden. Zijn grofgehakte en kleurig beschilderde houtsculpturen zijn evenwel zijn handelsmerk geworden. Het gebruikte materiaal blijft in zijn werk altijd herkenbaar en ook de verflaag verbergt dit niet. Mannen en vrouwen in gewone doen staan centraal in zijn werk. Balkenhol is een toonaangevende hedendaagse beeldhouwer wiens werk in heel wat musea en op openbare plaatsen te zien is.

About the artwork (EN)

On the Veemarkt stands a sculpture group consisting of two colored bronze statues that depict life-sized figures: a male figure and a ballerina. The ballerina gracefully stands on a red ball, elevated high on a pole, while the man, dressed in everyday clothing, stands on several solid, stacked concrete discs of varying sizes. Calm and composed, they overlook the square. The statues are present but do not impose themselves on the viewer. The artist decided not to create any interaction between the figures. They each gaze in a different direction. Movement or expression has been deliberately omitted in favor of an inner psychological life. The surface of the bronze sculptures bears marks reminiscent of the chiseling process in wood. It is typical of Stephan Balkenhol to let the act of sculpting speak for itself, rather than subordinate it to a message or meaning.

Commissioned by the city, Joost Declercq, a cultural mediator at De Nieuwe Opdrachtgevers, started discussions in 2003 with Buurtwerk Veemarkt and the residents of the Veemarkt, focusing on the integration of a public artwork. After several meetings with the community organization and the residents’ working group, German artist Stephan Balkenhol was chosen. He created this work specifically for the Veemarkt, taking into account the wishes of the local residents.

Stephan Balkenhol (Fritzlar, Germany, 1957) studied at the Hochschule für bildende Künste in Hamburg under Ulrich Rückriem. Balkenhol is a classical sculptor who works with wood using chisel and hammer. However, the artist also experiments with bronze, where we find the same texture as in his wooden sculptures. His roughly hewn and colorfully painted wood sculptures have become his trademark. The material used always remains recognizable in his work, and even the paint layer does not conceal this. Men and women in everyday situations are central to his work. Balkenhol is a leading contemporary sculptor whose work is featured in numerous museums and public spaces.
5

Watcher

Over het kunstwerk (NL)

‘Watcher’ van kunstenares Inge Dewilde is de bewaker van de menselijke ziel en kijkt toe op de fundamentele rechten van de mens. De verticale, fragmentarisch uitgewerkte anonieme figuur, is een verwijzing naar mensen met beperkingen. De beperkingen in de maatschappij worden gesymboliseerd door de onafgewerkte armen en de versmolten benen. Het beeld is anoniem, zonder gezicht, met flarden brons die vervaagd zijn en reflecteren naar de droomwereld. Het beeld is volledig herleid tot zijn enige functie: die van toezichter. Hij is stoer, sterk en straalt rust uit.

Het kunstwerk is geplaatst in 2007 naar aanleiding van de 25e verjaardag van de Kortrijkse afdeling van de serviceclub Soroptimist. Soroptimist International is de grootste internationale organisatie voor vrouwen met een beroep en/of verantwoordelijke functie. Deze organisatie is aanwezig in 120 landen. De doelstellingen van de organisatie zijn het respect voor de rechten van de mens en in het bijzonder de promotie van het statuut van de vrouw en kind. Dit in de geest van vriendschap, dienstvaardigheid en maatschappelijke verantwoordelijkheidszin.

Inge Dewilde (Kortrijk, 1957) studeerde aan het Sint-Lucasinstituut te Gent, en behaalde meerdere onderscheidingen en selecties als beeldend kunstenaar In België en in het buitenland. Zij realiseert haar beelden voornamelijk door ze in brons te gieten met de ‘verloren wastechniek’. Daarnaast is ze ook keramiste. De symboliek speelt een belangrijke rol in haar oeuvre.

About the artwork (EN)

‘Watcher’ by artist Inge Dewilde is the guardian of the human soul and monitors fundamental human rights. The vertical, fragmentarily elaborated anonymous figure is a reference to people with disabilities. The limitations in society are symbolized by the unfinished arms and the fused legs. The statue is anonymous, without a face, with fragments of bronze that have faded and reflect back to the dream world. The image has been completely reduced to its sole function: that of supervisor. He is tough, strong and radiates peace.

The artwork was placed in 2007 on the occasion of the 25th anniversary of the Kortrijk branch of the Soroptimist service club. Soroptimist International is the largest international organization for women with a profession and/or responsible position. This organization is present in 120 countries. The objectives of the organization are respect for human rights and in particular the promotion of the status of women and children. This in the spirit of friendship, service and a sense of social responsibility.

Inge Dewilde (Kortrijk, 1957) studied at the Sint-Lucas Institute in Ghent, and received several awards and selections as a visual artist in Belgium and abroad. She mainly realizes her sculptures by casting them in bronze using the ‘lost wax technique’. She is also a ceramist. Symbolism plays an important role in her oeuvre.
6

Ledsculptuur

Over het kunstwerk (NL)

Deze ledsculptuur van kunstenaar Jean-Luc Verpoucke werd geïnstalleerd in 2010 n.a.v. het 250-jarige bestaan van de Kunstacademie. Jean-Luc Verpoucke gaf er les in het atelier beeldhouwen en het atelier steensculptuur in de academie. De sculptuur bestaat uit twee hersenhelften gegoten in kunststof met rode en witte lichtjesIn tegenstelling tot wat men vroeger dacht sturen beide hersenhelften niet elk afzonderlijk bepaalde functies aan maar is er een wisselwerking tussen beiden bij vrijwel elk proces. Wat verschilt is de manier van verwerken van informatie. In de ledsculptuur van Verpoucke licht de rechterhersenhelft afwisselend rood en wit op. Daarmee verwijst de kunstenaar naar de creativiteit, emotie en schoonheid die eerder gelinkt werd aan deze hersenhelft maar ook aan de artistieke opleidingen van de Academie en de leerlingen.

Jean-Luc Verpoucke (°Ieper, 1957) studeerde beeldhouwkunst aan het Sint-Lucasinstituut in Gent en woont en werkt in Harelbeke. In 1982 werd hij leraar aan de Koninklijke Academie van Kortrijk en Brugge. In 1986 was hij laureaat van de nationale beeldhouwwedstrijd A. Vermeylenfonds. Naast het lesgeven heeft Verpoucke heel wat sculpturen vervaardigd, meestal uit steen. Zijn beeldhouwwerken worden geboren uit de confrontatie van het ongevormde , natuurlijke materiaal — de ruwe steen — met een strakke of vloeiende, soms geometrische vormgeving. Vaak is zijn werk een opeenstapeling van verschillende componenten die de suggestie van een labiel evenwicht opwekken.

About the artwork (EN)

This LED sculpture by artist Jean-Luc Verpoucke was installed in 2010 on the occasion of the 250th anniversary of the Art Academy. Jean-Luc Verpoucke taught in the sculpture studio and the stone sculpture studio in the academy. The sculpture consists of two hemispheres of the brain cast in plastic with red and white lights. Contrary to what people used to think, the two hemispheres of the brain do not each separately control certain functions, but there is an interaction between them in almost every process. What differs is the way of processing information. In Verpoucke’s LED sculpture, the right hemisphere lights up alternately red and white. In doing so, the artist refers to the creativity, emotion and beauty that was previously linked to this hemisphere of the brain, but also to the artistic training of the Academy and the students.

Jean-Luc Verpoucke (° Ypres, 1957) studied sculpture at the Sint-Lucas Institute in Ghent and lives and works in Harelbeke. In 1982 he became a teacher at the Royal Academy of Kortrijk and Bruges. In 1986 he was laureate of the national sculpture competition A. Vermeylenfonds. In addition to teaching, Verpoucke has made many sculptures, mostly from stone. His sculptures are born from the confrontation of the unformed, natural material — the rough stone — with a sleek or flowing, sometimes geometric design. His work is often an accumulation of different components that suggest an unstable balance.
7

ZIEMIE Karaboeja

Over het kunstwerk (NL)

KARABOEJA

Wat dacht je.
Ik mag je.
Zoekmie te midden van de markt.
Ziedaar. Ziehier.
Ziemie te midden van de markt.
Call Mie!
Karaboeja voor de kele,
eet er maar vele.

ZieMie (ZIE JE MIJ) is een verrassende wandel- of fietstocht in centrum Kortrijk. Ga op zoek naar de verschillende bronzen beeldjes van beeldend kunstenares Mie Bogaerts (°1968, Kortrijk). Bij elk beeldje hoort een gedicht van Joris Denoo, te beluisteren door de QR-code bij het beeldje te scannen.

Meer informatie? Download de brochure of haal een fysiek exemplaar af bij het infopunt van Visit Kortrijk.

About the artwork (EN)

KARABOEJA

Wat dacht je.
Ik mag je.
Zoekmie te midden van de markt.
Ziedaar. Ziehier.
Ziemie te midden van de markt.
Call Mie!
Karaboeja voor de kele,
eet er maar vele.

ZieMie (SEE ME) is a surprising walking or cycling tour through the center of Kortrijk. Search for the various bronze sculptures by visual artist Mie Bogaerts (b. 1968, Kortrijk). Each sculpture is accompanied by a poem by Joris Denoo, which can be listened to by scanning the QR code at the sculpture.

Want more information? Download the brochure or pick up a physical copy at the Visit Kortrijk information point.
8

Floating Gardens

Over het kunstwerk (NL)

De drijvende tuinen van Michel Desvigne vormen zich op de Oude Leie-arm aan de Broeltorens in Kortrijk. Ze accentueren de verlaagde leieboorden langs beide zijden die de indruk geven van een plein, half verhard, half aquatisch. De rivier en kaaien zijn een ideale plek voor waterrecreatie en worden af en toe ook een amfitheater voor allerhande spektakels. Zowel de herinrichting van de kaaien als de eilandjes van Desvigne her-activeren de publieke ruimte van en rond de Leie in het centrum van Kortrijk. De tuintjes zijn kleine, eenvoudige en repetitieve structuren die de natuurlijke beplanting van de Leieoevers vervangen en diverse migraties van vogels en waterorganismen ondersteunen. In dit miniatuur naturalistische waterlandschap lezen we de vergankelijkheid en volgen we de overgang van de seizoenen. ‘Floating Gardens’ roept een drijvend droomlandschap op om te reflecteren op en over het water.

Michel Desvigne is een Franse landschapsarchitect, internationaal gerenommeerd voor zijn rigoureuze en eigentijdse werk en onderzoek. Hij ontwikkelt projecten in meer dan 25 landen. Hij herbekijkt het landschap en probeert de mechanismen te begrijpen die het landschap maken, om het met diezelfde mechanismen dan weer om te vormen en zin te geven. In 2000 kreeg Desvigne de Médaille de l’Académie d’Architecture en in 2011 de Grand Prix de l’Urbanisme. Hij is sinds 2003 ridder in de Franse Orde van Kunst en Letteren en gaf les aan meerdere architectuurscholen ter wereld. Als geograaf en botanicus die op grote schaal werkt, houdt hij van de stad omdat ze veel publieke ruimte biedt, en omdat een goed ontworpen stad met al haar straten, pleinen en parken een maatschappij ook vormgeeft.

About the artwork (EN)

Michel Desvigne’s floating gardens are formed on the Oude Leie arm at the Broeltorens in Kortrijk. They accentuate the lowered slate borders on both sides, which give the impression of a square, half paved, half aquatic. The river and quays are an ideal place for water recreation and occasionally become an amphitheater for all kinds of spectacles. Both the redesign of the quays and the islets of Desvigne reactivate the public space of and around the Leie in the center of Kortrijk. The gardens are small, simple and repetitive structures that replace the natural vegetation of the Leie banks and support various migrations of birds and aquatic organisms. In this miniature naturalistic water landscape we read transience and follow the transition of the seasons. ‘Floating Gardens’ evokes a floating dreamscape to reflect on and over the water.

Michel Desvigne is a French landscape architect, internationally renowned for his rigorous and contemporary work and research. He develops projects in more than 25 countries. He reexamines the landscape and tries to understand the mechanisms that create the landscape, in order to use those same mechanisms to transform it and give it meaning. In 2000, Desvigne received the Médaille de l’Académie d’Architecture and in 2011 the Grand Prix de l’Urbanisme. He has been a knight of the French Order of Arts and Letters since 2003 and has taught at several architecture schools around the world. As a geographer and botanist who works on a large scale, he loves the city because it offers a lot of public space, and because a well-designed city with all its streets, squares and parks also shapes a society.
9

Modified Social Bench NY #05

Over het kunstwerk (NL)

De Modified Social Benches NY zijn gebaseerd op de alomtegenwoordige park- en tuinbanken. Hun basisvorm werd echter in min of meerdere mate aangepast waardoor ‘zitten’ een bewust fysiek proces wordt. De aldus aangepaste banken veranderen hun omgeving in een plaats van sociale activiteit en stimuleren de dialoog tussen gebruikers en voorbijgangers. De banken stellen ruimtelijke scheidingen in sociale situaties in vraag, net als de hoeveelheid ruimte die mensen nodig vinden om tussen zichzelf en anderen te laten. Afstand tussen mensen is een soort non-verbale communicatie die ten grondslag ligt aan culturele en sociale sporen, en varieert naargelang de context. Er is minder afstand in persoonlijke situaties met nabije familie en een grotere afstand in publieke ruimten waar we omringd worden door vreemden. Het werk Modified Social Benches NY wil die gedragspatronen in een publieke ruimte doorbreken.

Jeppe Hein (Kopenhagen, 1974) is een Deense beeldhouwer en installatiekunstenaar. Hein studeerde van 1997 tot 2003 aan de kunstacademie, Det Kongelige Danske Kunstakademi, in Kopenhagen en studeerde in diezelfde periode eveneens aan de Städelschule in Frankfurt am Main. Hij was een assistent van de kunstenaar Olafur Eliasson en vertegenwoordigde in 2003 Denemarken tijdens de Biënnale van Venetië.

About the artwork (EN)

The Modified Social Benches NY are based on the ubiquitous park and garden benches. However, their basic shape has been adapted to a greater or lesser extent, making ‘sitting’ a conscious physical process. The benches thus adapted transform their environment into a place of social activity and stimulate dialogue between users and passers-by. The banks question spatial separations in social situations, as well as the amount of space people feel it is necessary to leave between themselves and others. Distance between people is a type of nonverbal communication that underlies cultural and social traces, and varies according to context. There is less distance in personal situations with close family and greater distance in public spaces where we are surrounded by strangers. The work Modified Social Benches NY aims to break these behavioral patterns in a public space.

Jeppe Hein (Copenhagen, 1974) is a Danish sculptor and installation artist. Hein studied at the art academy, Det Kongelige Danske Kunstakademi, in Copenhagen from 1997 to 2003 and also studied at the Städelschule in Frankfurt am Main during the same period. He was an assistant to the artist Olafur Eliasson and represented Denmark at the 2003 Venice Biennale.
10

Le Conscient

Over het kunstwerk (NL)

In 2021 lanceerde Kortrijk de actie ‘Beeld in jouw buurt’. Voor heel wat sculpturen die in het Regionaal Erfgoeddepot Trezoor bewaard werden, ging men op zoek naar een passende plek in de stad of de deelgemeenten van Kortrijk. Inwoners kregen de kans om mee te bepalen waar ze beeldhouwkunst in de publieke ruimte willen integreren. Iedereen mocht voorstellen doen, op voorwaarde dat de sculpturen publiek en gratis toegankelijk zijn en op een veilige plaats staan. Het Guldensporencollege campus Kaai diende maar liefst 4 voorstellen in. Een van de 4 gekozen werken is “Le Conscient” van Octave Landuyt. Het is een monumentaal beeld in keramiek met een voorstelling van een hoofd rustend op twee handen. Het werk is gemonteerd op een marmeren sokkel.

Octave Landuyt (Gent 1922) volgde les aan de Kortrijkse Academie en was lesgever aan het Koninklijk Atheneum van Kortrijk en de Normaalschool van Gent. Hij was actief als schilder, keramist, beeldhouwer en ontwerper en behaalde heel wat prijzen en onderscheidingen. Zijn stijl is moeilijk onder één noemer te vatten, maar bevat vaak vervormde menselijke en dierlijke figuren. Zoals in talrijke werken van Landuyt, zijn ook in Le Conscient het surrealisme en de suggestieve kracht van de verbeelding in harmonie.

About the artwork (EN)

In 2021, Kortrijk launched the initiative “Sculpture in Your Neighborhood.” The goal was to find suitable locations in the city or its districts for numerous sculptures stored in the Regional Heritage Depot Trezoor. Residents were given the chance to help decide where they would like to see sculpture integrated into public spaces. Proposals were welcomed under the condition that the sculptures would remain publicly and freely accessible and be placed in a safe location. Guldensporencollege campus Kaai submitted no less than four proposals. One of the selected works is “Le Conscient” by Octave Landuyt. This monumental ceramic sculpture depicts a head resting on two hands and is mounted on a marble pedestal.

Octave Landuyt (Ghent, 1922) studied at the Kortrijk Academy and later taught at the Royal Athenaeum of Kortrijk and the Teacher Training School in Ghent. He was active as a painter, ceramicist, sculptor, and designer, earning numerous awards and honors throughout his career. His style is difficult to categorize, often featuring distorted human and animal figures. As in many of Landuyt’s works, “Le Conscient” harmonizes surrealism with the evocative power of imagination.
11

Moeder Aarde II

Over het kunstwerk (NL)

Verbonden door de Leie tussen Sint-Martens Latem en Kortrijk liggen de beeldhouwwerken Moeder Aarde I en II van de Meenense kunstenares Ann Deman. Moeder Aarde II staat voor de oermoeder die ons in contact brengt met onze bestaansgrond, met de aarde die alle leven geeft en neemt. Het half verzonken monumentale bronzen beeld van de vrouw lijkt zich met krachtige en levendige bewegingen los te wrikken uit de aarde. Deze beweging is een worstelen tussen verlangen naar vrijheid en het koesteren van de warmte van de aarde.

Het werk van Ann Deman (Menen, 1969) balanceert tussen het creatief bezig zijn en meditatie. Het intuïtief scheppen vanuit verbondenheid geeft haar beelden hartstocht. Haar meest gekende werken Moeder Aarde I en II zijn een typische uitdrukking van deze energie en gedrevenheid, verbondenheid met de aarde. Haar pad als kunstenaar is atypisch en ze koos niet voor meest evidente weg. De meeste kunstenaars evolueren van kleine naar grote werken. Niet zo bij Ann. Als startend kunstenaar realiseerde ze in 2004 haar eerste imposant beeld Moeder Aarde dat nu de oevers van de Leie te Sint-Martens-Latem opfleurt. Ondertussen ligt haar werk letterlijk tot aan de andere kant van de wereld in Tasmanië.

About the artwork (EN)

Connected by the Leie between Sint-Martens Latem and Kortrijk are the sculptures Mother Earth I and II by the Meenen artist Ann Deman. Mother Earth II represents the primordial mother who brings us into contact with our reason for existence, with the earth that gives and takes all life. The half-sunken monumental bronze statue of the woman seems to pry herself out of the earth with powerful and lively movements. This movement is a struggle between desire for freedom and cherishing the warmth of the earth.

The work of Ann Deman (Menen, 1969) balances between being creative and meditation. Intuitive creation from connection gives her images passion. Her best-known works Mother Earth I and II are a typical expression of this energy and drive, connection with the earth. Her path as an artist is atypical and she did not choose the most obvious path. Most artists evolve from small to large works. Not so with Ann. As a starting artist, she realized her first impressive statue of Mother Earth in 2004, which now brightens up the banks of the Leie in Sint-Martens-Latem. Meanwhile, her work is literally on the other side of the world in Tasmania.
12

Bazuin

Over het kunstwerk (NL)

Bazuin van kunstenaar Johan Tahon (°1965, Menen) schalt over de vallei op Hoog Kortrijk. Het werk ontstond naar aanleiding van kunstexpeditie “De Windstoot” georganiseerd door vzw Wit.h, een vereniging die ruimte geeft in de hedendaagse kunst voor wie anders is. De Art Expeditie gaat over de macht van de beperking en werd georganiseerd naar aanleiding van het 20-jarig bestaan van vzw Wit.h. De Windstoot — gebaseerd op een werk van Léon Spilliaert — gaat over gelijkwaardigheid, over een stem geven aan zij die niet gehoord worden. Met een groot aantal kunstenaars, waaronder Johan Tahon, werd nieuw werk gecreëerd samen met een groep outsider kunstenaars.

Johan Tahon maakte een monumentale bronzen sculptuur in de vorm van een bazuin, die sinds juni 2023 permanent in Kortrijk getoond wordt. Wereldwijd en doorheen de tijd, is de bazuin symbolisch voor het uitschallen van het nieuws: goed of slecht. De bazuin kondigt de komst aan van een groot onheil of omgekeerd, bazuint een grote verwelkoming uit. Wie kent niet het beeld van de bazuin blazende engelen bij het laatste oordeel? Wie kent niet het geluid van de sjofar? Je hoort olifanten in de woestijn of misthoorns in de verte.

Kunstenaar Johan Tahon is afkomstig uit Menen en volgde beeldhouwen aan de academie van Kortrijk en later in Gent. Hij maakt veel monumentaal werk in brons en gips en recent ook in keramiek en realiseerde talrijke werken voor de publieke ruimte. De Bazuin is één van zijn zeldzame kunstwerken waar geen mensfiguur in vervat zit.

About the artwork (EN)

Trumpet by artist Johan Tahon (°1965, Menen) sounds over the valley at Hoog Kortrijk. The work was created as a result of the art expedition “De Windstoot” organized by non-profit organization Wit.h, an association that provides space in contemporary art for those who are different. The Art Expedition is about the power of limitation and was organized on the occasion of the 20th anniversary of the non-profit organization Wit.h. De Windstoot — based on a work by Léon Spilliaert — is about equality, about giving a voice to those who are not heard. New work was created with a large number of artists, including Johan Tahon, together with a group of outsider artists.

Johan Tahon made a monumental bronze sculpture in the shape of a trumpet, which has been on permanent display in Kortrijk since June 2023. Worldwide and throughout time, the trumpet is symbolic of blaring the news: good or bad. The trumpet announces the coming of a great disaster or, conversely, trumpets a great welcome. Who does not know the image of the angels blowing a trumpet at the last judgment? Who doesn’t know the sound of the shofar? You hear elephants in the desert or fog horns in the distance.

Artist Johan Tahon comes from Menen and studied sculpture at the academy of Kortrijk and later in Ghent. He makes a lot of monumental work in bronze and plaster and recently also in ceramics and has realized numerous works for public spaces. The Trumpet is one of his rare works of art that does not contain a human figure.