Baby, I'm Yours
Emile Rubino
(NL) Over de tentoonstelling
Ik heb bijna zes jaar in een kunstgalerie gewerkt. Ik denk dat ik van mijn werk hield. Het was niet mijn eerste baan in een galerie, maar wel de eerste waarbij ik betaald kreeg om te werken. Het was mijn eerste ‘echte baan’ na mijn studie. Ik werd een fulltime werknemer. Ik stabiliseerde mijn juridische en financiële situatie in een nieuw land. Het was een goede baan. Het was een goede galerie. Ik had een bureau met een Vitra EA 108 aluminium stoel. De koffie was goed. Het loon was niet zo goed. Ik klaagde vaak over aspecten van mijn baan tegen goede vrienden op dezelfde manier als ik zou klagen over een ondankbare of verstrooide minnaar. De dagen waren lang. Ik had ondersteunende collega’s die me door moeilijke tijden heen hielpen. Ik kwam vaak te laat. Maar ik maakte regelmatig onbetaald overwerk en ik was heel flexibel. De partners met wie ik in deze jaren heb gedate, vertelden me allemaal dat mijn meest behoudende eigenschap mijn people pleasing-persoonlijkheid is. Ik werk eraan. Nee zeggen is niet gemakkelijk als je een werknemer bent. Na jaren van ja zeggen tegen tillen, trekken en duwen, begon mijn rug pijn te doen en begon ik wrok te voelen. Ik moest een manier vinden om tijd terug te winnen. Door minuscule afwijkingen in mijn werkdag werd de galerie mijn atelier. Ik maakte fotokopieën van objecten uit de achterkamer. Ik kleurde ze met de hand tijdens lange telefoongesprekken. Mijn blik dwaalde af als ik de camera van de galerie gebruikte. En ik begon de omstandigheden rond de kunstwerken die ik documenteerde te documenteren. Voor dit werk bevonden de productieomstandigheden zich alleen in de galerie voor zover mijn leven op dat moment de galerie was. Emile Rubino
KIOSK @ rhizome_
Curator Simon Delobel
(EN) About the exhibition
For nearly six years I worked in an art gallery. I think I loved my job. It wasn’t my first gallery job but it was the first one that involved getting paid to work. It was my first ‘real job’ after grad school. I became a full-time employee. I stabilized my legal and financial situation in a new country. It was a good job. It was a good gallery. I had a desk with a Vitra EA 108 aluminum chair. Coffee was good. The pay wasn’t so good. I often complained about aspects of my job to close friends the same way I would complain about an ungrateful or distracted lover. Days were long. I had supportive colleagues who saw me through hard times. I was often late. But I regularly worked unpaid overtime, and I was very flexible. The partners I dated during these years all told me that my most conservative trait is my people pleasing-personality. I am working on it. Saying no isn’t easy when you are an employee. After years of saying yes to lifting, pulling and pushing, my back began to hurt and I began to feel resentment. I had to find a way to recapture time. Through minuscule deviations in my working day, the gallery became my studio. I made photocopies of objects from the backroom. I hand-colored them during long phone calls. My gaze strayed when I used the gallery’s camera. And I began to document the conditions around the artworks I was documenting. For this work, the conditions of production were located in the gallery only to the extent that, at the time, my life was the gallery. Emile Rubino
KIOSK @ rhizome_
Curator Simon Delobel
(NL) Over de locatie
rhizome_is een niet commercieel tentoonstellingsplatform voor hedendaagse kunst in Kortrijk dat zijn wortels heeft in het principe van verbindend denken. Dit resulteert in samenwerkingen met kunstenaars, curatoren en organisaties die actief zijn in het kunstlandschap.
(EN) About the location
rhizome_is a non-commercial exhibition platform for contemporary art in Kortrijk that has its roots in the principle of connecting thinking. This results in collaborations with artists, curators and organizations active in the art landscape.