Kortrijk Art Weekend

À propos de l'exposition

Een ten­toon­stel­ling over apo­ca­lyp­tisch den­ken, (wan)hoop en troost in de mid­del­eeu­wen en van­daag, met live werk van Tino Seh­gal in de Kapel en kunst van Mari­na Abram­ović, Fran­cis Alÿs, Joseph Beuys, Micha­ël Bor­re­mans, Miri­am Cahn, Lucas Cranach I, Thier­ry De Cor­dier, Albrecht Dürer, Mar­le­ne Dumas en vele ande­ren in de zalen. 

We leven in onze­ke­re tij­den. Kli­maat­ver­an­de­ring, oor­lo­gen, span­nin­gen tus­sen lan­den, razend­snel­le tech­no­lo­gi­sche ver­an­de­rin­gen en soci­a­le onrust zor­gen ervoor dat velen zich ver­lo­ren voe­len. Soms lijkt het als­of we afglij­den naar een apo­ca­lyp­tisch toe­komst­beeld. Het doet den­ken aan de late mid­del­eeu­wen, toen men­sen hun wereld zagen als cha­o­tisch, bedrei­gend en insta­biel – en zich over­ga­ven aan hoge­re mach­ten om hou­vast te vinden. 

Eeu­wen­lang bood reli­gie een kader om het leven te begrij­pen. Ze gaf men­sen rich­ting en troost, maar bracht ook dog­ma’s en uit­slui­ting met zich mee. Geloof was dé manier om orde te schep­pen in een vaak onbe­grij­pe­lij­ke wer­ke­lijk­heid. Van­daag is die van­zelf­spre­ken­de rol van reli­gie ver­dwe­nen. We leven in een gese­cu­la­ri­seer­de en ver­snip­per­de samen­le­ving. Waar vin­den we nu nieu­we vor­men van hou­vast, ver­bon­den­heid en hoop? Hoe geven we onze ang­sten en ver­lan­gens een plek? 

Deze ten­toon­stel­ling ver­trekt van­uit die zoek­tocht. Ze laat zien hoe kun­ste­naars, vroe­ger en nu, omgaan met onze­ker­heid en angst, hoe ze gro­te ver­ha­len en klei­ne ritu­e­len vorm­ge­ven en hoe kunst nieu­we per­spec­tie­ven kan aan­rei­ken voor col­lec­tief hou­vast. Mis­schien ligt daar een sleu­tel voor onze tijd: niet in pas­kla­re ant­woor­den, maar in het samen zoe­ken, erva­ren en ver­beel­den van wat het bete­kent om mens te zijn in een wereld vol verandering. 

Daal af naar de onder­grond­se zalen en dom­pel je onder in laat­mid­del­eeuw­se en heden­daag­se kunst over doem en dage­raad, wan­hoop en troost. Boven­gronds, in de Kapel, wacht uniek live werk van Tino Seh­gal, als een over­gangs­ri­tu­eel tus­sen de wereld bin­nen en de wereld bui­ten. Een zin­tuig­lij­ke en emo­ti­o­neel gela­den erva­ring die enkel bestaat in je her­in­ne­ring: intiem, tij­de­lijk en niet te herhalen. 

Faith No More. Ritu­als for Uncer­tain Times is gecu­reerd door Sarah Key­meu­len en Kla­ra Rowaert i.s.m. co-cura­tor en kun­ste­naar Ken­dell Geers. De expo bevat werk van Mari­na Abram­ović, Nel Aerts, Jane Alexan­der, Fran­cis Alÿs, Gha­da Amer, Ali­ce Ander­son, Mar­cel­la Bar­celó, Joseph Beuys, Bian­ca Bon­di, Micha­ël Bor­re­mans, Ricar­do Brey, Apol­li­na­ria Bro­che, Miri­am Cahn, Eras­mus Caus­se, Félix Clou­et, Lucas Cranach I, Cor­ne­li­us de Bour­gon­dia, Thier­ry De Cor­dier, Paul Del­vaux, Otto Dix, Gino de Dome­ni­cis, Edith Dekyndt, Ber­nae­rd De Rij­c­ke­re, Her­wig Driesschaert, Mar­le­ne Dumas, Vic­tor Ehik­ha­me­nor, Myriem El-Kad­dou­ri, James Ensor, Michel Fran­çois, Maxim Frank, Ken­dell Geers, John Gior­no, Jep­pe Hein, Car­sten Höl­ler, Kubra Kha­de­mi, Joa­chim Koes­ter, Tho­mas Lerooy, Man Ray, Antoi­ne Roe­giers, Quin­ten Mas­sijs, Tony Matel­li, Hol­lie Mil­ler, Shi­rin Nes­hat, Her­mann Nitsch, Mari­on Oster, Irving Penn, Leo­nard Pon­go, Fabri­ce Samyn, Tino Seh­gal, Mari­nel­la Sena­to­re, Stu­dio DRIFT, Mir­cea Suciu, Luc Tuy­mans, Phi­lip­pe Van­den­berg, Jor­is Van de Moor­tel, Gio­vani Van­hoenac­ker, Klaus Ver­scheu­re, Mark Wal­lin­ger en Cin­dy Wright, en pren­ten van o.m. Pie­ter Brue­gel I, Albrecht Dürer, The­o­door Gal­le, Rem­brandt van Rijn en Hier­o­ny­mus Wierix. 

À propos du lieu

Abby Kort­rijk is een speels, laag­drem­pe­lig en meer­stem­mig muse­um voor beel­den­de kunst. De ste­de­lij­ke col­lec­tie gaat er in dia­loog met actu­e­le kunst, dyna­mi­sche erf­goed­prak­tij­ken en het the­ma ​‘iden­ti­teit’ in al zijn gelaagd­heid. Samen met een divers net­werk van orga­ni­sa­ties, makers en gemeen­schap­pen en met kunst als uni­ver­se­le taal ver­ken­nen we wat ons als men­sen defi­ni­eert en ver­bindt, over gren­zen, gene­ra­ties en cul­tu­ren heen. Abby viert de men­se­lij­ke explo­ra­tie­drang en ver­beel­dings­kracht en biedt ruim­te voor reflec­tie, ont­moe­ting, co-cre­a­tie en trans­for­ma­tie. Ope­ning in de len­te van 2025.